تو حس امید و ما بهانه ی غصه هایت... تو اشک شوق وصال و ما بی رمق برای یک نگاه... تو شفیع و ما بهانه اشک های دردهایت... تو زیبای پنهان و ما مست زرق و برق خود... تو منتظَر و حتی منتظِر و ما فقط مانع ظهور... وای بر ما...وای بر ما...وای بر ما!
